Feeling normal again #healthupdate

Hi di Ho!

Ik beloofde jullie in mijn vorige blogpost een update te geven zodra ik meer wist wat er allemaal aan de hand was met me. We zijn nu een kleine twee maand verder en ik kan jullie wat meer duidelijkheid geven.

Laat ik maar starten waar ik de vorige keer eindigde - deze keer zal de blogpost beknopter zijn :)



Ik moest dus zware medicatie nemen. Voor wie het wil weten... 20 mg hydrocortisol 's morgens, en 10 mg hydrocortisol 's middags. Daarnaast ook nog 50 mg L-Thyroxine voor mijn schildklier. Voor iemand die nog nooit echt pillen moest nemen was dit een grote schok.

De endocrinoloog zei dat ik niets van de cortisone zou ondervinden... Het zou de cortisone, die mijn lichaam niet meer produceert, terug in balans brengen. Ik zou me beter voelen.

Ik ga eerlijk zijn mensen... Ik ervoer dit helemaal anders. Ik hield erg veel vocht op waardoor mijn hele lijf opgespannen was, zogezegd zou ik niet verdikken van de medicatie... Ik was net een waterballon. Plaatsen waar ik nooit last heb van gewichtstoename voelden gezwollen aan, bah!

Ik voelde me dag na dag mottiger in mijn vel. Al mijn kleren kleefden aan mijn lijf. Het was gewoon raar. Ik kon nog in al mijn broeken en topjes, dus echt verdikt was ik niet, maar het stond allemaal gespannen. Een heel vreemd gevoel. Dat vertaalde zich meteen in mijn humeur. Ik voelde me niet goed in mijn vel...

Na het werk wilde ik meteen de kleren van mijn lijf en iets los en luchtig aantrekken. Ik wilde ook de deur niet meer uit. Ik was down. De enige plaats waar ik me "goed" voelde, was in mijn appartement. Het moet voor Jeroen ook geen pretje geweest zijn, maar lief als ie is, liet hij me dat niet merken. Ik wilde er niet over praten. Ik dacht dat die medicatie me ging oppeppen maar ik voelde me heel low...

Bij het tweede bezoek aan de endocrinoloog mocht ik de dosering van de meds halveren. Dat luchtte me al wat op. Ik sprak over het waterballon-gevoel met de dokter. Ze bevestigde me toen dat dit inderdaad een bijwerking kon zijn. De meds voor mijn schildklier zouden dit normaal wat in balans brengen. Zo ondervond ik dat echter niet...

Weken en onderzoeken gingen voorbij, ik mocht keer op keer de medicatie verminderen, maar zolang ik er moest nemen, voelde ik me niet lekker in mijn vel. Na verschillende keren bloed afnemen - met de hevige blauwe plekken als gevolg - kreeg ik het langverwachte telefoontje. Mijn lichaam produceerde weer alle hormonen die een normaal mens nodig heeft om te functioneren.
Ik mocht de medicatie op enkele dagen afbouwen en dan volledig stoppen met de hydrocortisol. EUREKA! Ik heb echt geschreeuwd in de winkel van geluk! EINDELIJK! Ik zou me weer normaal beginnen voelen.


En ja hoor, na een dikke week medicatieloos voelde ik me weer helemaal mezelf. Ik had er weer zin in, in alles, in het leven. Ik zette me weer op om een drankje of drie te gaan verorberen, ik zag de sparkle terug in mijn ogen, IK WAS WEER MEZELF!

Het waterballon-gevoel trok meer en meer uit mijn lijf, ik had minder honger - want geloof me, van die hydrocortisol neemt je appetijt sterk toe!! - en had hopen levenslust!



Ik begon ook terug te lopen, weliswaar aan een trager tempo dan vroeger, maar ik liep de 5K zonder problemen. Ah wat een verademing! Ik bouw rustig aan terug mijn schema op en heb er binnenkort een nieuwe loopbuddy bij, Joke, mijn schoonzusje! Ik kijk er naar uit om 2 tot 3 maal per week de herfstlucht door mijn longen te voelen terwijl we gezellig huppelen langs de Leie.


Dit weekend hadden we ons helemaal opgezet om naar het huwelijksfeest van vrienden te gaan, we dansten de grond van onder onze voeten - en ik in high heels - het was helemaal top! Het leven kan zo mooi zijn als we ons terug goed voelen in ons eigen lichaam.

Volgende week heb ik een nieuwe MRscan. Ik begrijp best dat die hypofyse moet blijven gecontroleerd worden, maar ik heb er alle goeie hoop op. Ik voel me gezond en dat zal zich - fingers crossed - ook zo vertalen op de MRscan. Duim je mee?


En natuurlijk, als alles loopt zoals het moet, dan krijgen jullie binnenkort een verslagje van onze vakantie in Barcelona! Man wat kijk ik er naar uit om mijn ventje de stad van mijn dromen te tonen!


I ain't Superwoman #healthupdate

It's been a long time... Wellicht de langste tijd dat ik afwezig was op de blog. Dat heeft zo zijn redenen. Misschien wel tien redenen...

Het voordeel is, ik voel me niet langer schuldig dat ik afwezig was. Dat gevoel had ik wel enkele weken, misschien zelfs maanden, maar ik heb de laatste tijd wel meer over mezelf geleerd - al dacht ik dat ik mezelf helemaal kende ondertussen.

Zet je schrap voor een erg lange persoonlijke blogpost.

Na mijn daguitstap naar Londen met mama - voor mijn verjaardag, zie voorgaande post - kreeg ik het ontzettend druk. Papa kwam op 1 april terug permanent in onze winkel werken. Zijn schepenambt in het Kortrijkse Stadhuis liep af.

De eerste weken van april liepen vaak stroef in de winkel. Hoewel ik heel blij was dat hij terug in ons team kwam, was het echt aanpassen. Zowel voor hem als voor mij. Ik had de rol van manager vier jaar geleden van hem overgenomen. Dat had voordelen als nadelen.

Ik moest weer leren samenwerken met papa - een groot deel van ons karakter is hetzelfde, je kan je inbeelden dat dit niet altijd gemakkelijk is - en niet te vergeten, ik ben vier jaar ouder als toen hij "vertrok" uit de winkel. Laat ik maar meteen mijn grootste slechte eigenschap even in de verf zetten. Ik ben een leidinggevend type en denk vaak (lees: altijd) dat mijn manier de juiste is, tenzij het tegendeel goed onderbouwd en liefst met wetenschappelijke feiten kan bewezen worden. Je snapt het al, ik ben zeker niet altijd de gemakkelijkste. Wel beeld je maar in, ons papa heeft net datzelfde trekje. Als ik jonger was, kon ik me net iets gemakkelijker gewonnen geven aan papa. Die afgelopen vier jaar moest ik regelmatig zelf beslissingen nemen omdat hij een overvolle agenda had met stad, dus om nu plots alles weer met hem te moeten doornemen... Het stootte me soms tegen de borst.

Begrijp me niet verkeerd, ik zie mijn vader doodgraag en weet dat hij voor ons, de zaak en al de rest altijd het beste voor heeft, maar het was soms een duel tussen ons twee waar woorden eens hoog opliepen. We moesten elkaar gewoon terug leren kennen op werkvlak. Mama moest er als neutrale persoon tussenkomen, wat zeker niet altijd gemakkelijk was.

Na een goede maand, begon alles veel vlotter te lopen. We begrepen elkaar beter en beseften meer wie wat deed zonder elkaar tegen te werken.



Ondertussen in april kwam ik de liefde van mijn leven tegen...

Allez, ik kwam hem niet tegen - ik kende hem ondertussen al twee jaar - maar de vonken sprongen er toen letterlijk van af toen we beide met volle overtuiging eindelijk zeiden wat we al even van ons hart wilden. 14 april werden we officiel een stel en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Hij is op zoveel vlakken alles wat ik van een partner verwacht. Hij is degene die me aanvult waar nodig en die me steeds een gevoel van thuiskomen geeft als ik hem zie. Jeroen, ik zie je heel graag!

Wat ook nog niet aan bod kwam op de blog, is dat we nieuwe plannen aan het smeden zijn met onze familiezaak. Ik ben de vierde generatie die Byttebier verderzet en dat vraagt natuurlijk om vernieuwing. Zeker in onze immer changing world waar alles zo snel aan ons voorbijgaat, dat we soms moeite hebben om bij te houden. Sinds januari 2016 houden we Top Secret Meetings in de loft, eerst met ons drieën, ondertussen al met verschillende partijen... Laten we onze top secret missie Project X noemen, want zo klinkt het al meer dan een jaar in onze mond.

Project X startte als een idee en is ondertussen in opbouw. Er komt heel veel bij kijken en we moeten vooral goed plannen. In een kleine zaak zoals de onze, is dat een extra workload, want ondertussen gaat de zaak nog even verder zoals ze al jaren op de "markt" staat.

Met andere woorden, ik had het druk, heel druk... En ik aanschouwde mezelf altijd als iemand die alles kon combineren, dus ik deed mijn best, en combineerde het (vele) werk, met mijn nieuwe liefde,  mijn sociale leven, mijn familie, mijn huishouden, ... Tot mijn weten, niks wat ik niet aankon. Ik heb mijn leven graag druk. Ik ken hopen vrouwen (en mannen) die al dit even goed de baas kunnen, waarom zou ik het dan niet kunnen :)

Wie me goed kent, weet dat ik steeds klaar sta om iemand uit de nood te helpen... Ik probeer een luisterend oor te zijn voor wie het nodig heeft, en zou vaak mijn eigen planning even on hold zetten als ik ergens van dienst kan zijn. Ik leef hiervoor en doe dit ontzettend graag.

We gaan even in een stroomversnelling... 20 juli was mijn laatste werkdag voor het verlof. Ik herinner me de dag als gisteren. Het was de slechtste werkdag van het jaar voor me. De dag begon met een moeilijke vergadering van Project X, die niet alleen veel tijd maar ook veel energie van me vroeg. Ik moest de kerk in het midden houden en zocht na de vergadering naar oplossingen. Daarnaast wilde ik ook alle "hangende" zaken van de winkel afwerken om zo een fijn verlof te starten, zonder stress en zodat mijn ouders - die de winkel met twee open houden in het verlof - geen shit op hun hoofd kregen terwijl ik - de vogel - even gaan vliegen was... Je kent het, je wil de boel op orde hebben.

Toen ik na die laatste dag de deur achter me toe trok, had ik helemaal geen gevoel van ontlading. Erger nog, ik voelde me beroerd. Ik heb die hele avond - hoewel er leuke dingen op het programma stonden - geen moment rust gehad vanbinnen. Ik weet niet wat het was, maar het voelde niet goed.



De dag erop - Nationale Feestdag - voelde helemaal anders. Ik kreeg het congé gevoel te pakken. De zon zat uit, en Jeroen en ik besloten de hele dag van de ene pop-up bar naar de andere te fietsen. Ik zag de Daltons van dichtbij, dronk lekkere drankjes, zag leuke mensen, het was écht vakantie... Heerlijk!

De eerste week van mijn verlof, staat steeds in teken van grote opkuis. Ik denk dat velen onder ons dan eens tijd pakken om het één en ander uit te mesten in huis. Ik maakte een mentale lijst van alle projecten die ik wilde doen die eerste week. Jeroen was nog aan het werk, ik had het huis voor me alleen om eens helemaal overhoop te halen en dan volledig naar mijn gedacht terug te zetten. Dressing uitmesten, Kringloop winkel donaties, containerpark, je kent de waslijst wellicht. Ik zou een week lang mijn belongings herbekijken en wegdoen wat me niet langer joy geeft (Marie Kondo Way).

De eerste twee dagen verliepen zoals gepland, ik nam de dressing onder handen, de keuken, de badkamer, ik ging erdoor als een wervelwind. 's Avonds was ik vermoeid, maar voldaan. De derde dag van het verlof werd het keerpunt. Ik voelde me mottig en had last van sinusitis. Dat komt vaker voor bij mij (en bij vele anderen) dat eens je stilvalt, de bacteriën feest vieren en je voelt je een hoopje ellende. Ik besloot die dinsdag dan maar in de zetel te blijven liggen en eens alle Youtubers die ik had verwaarloosd te stalken. Ik keek het ene filmpje na het andere en hoewel het mocht want ik had verlof en IK MAG GERUST EENS EEN HELE DAG IN DE ZETEL HANGEN, voelde het erg verkeerd aan. Ik zag de uren voorbijgaan en kreeg een miserabel gevoel... Ik heb de hele dag nog niets productief gedaan... Zelfs geen douche genomen.

Positief persoon dat ik ben - of toch probeer te zijn - hield ik mezelf voor dat het ok is eens een dagje niks te doen. Ik zou de draad weer opnemen de volgende morgen. Toen Jeroen op woensdagmorgen naar zijn werk vertrok, stond ik mee op en zou ik zeker een blogpost schrijven, en stofzuigen, en wat zaken posten op tweedehands, en, en, en, ... En toen zag ik de zetel.... Ik voelde me zo geneigd om er even in te liggen - 20 minuutjes maar - en dan begin ik aan de dag.

Plots was het vier uur in de namiddag... En ik had terug NIKS gedaan. Ik voelde mijn humeur kantelen en kon mezelf wel voor de kop slaan. Ik herinner mezelf zeggen in mijn hoofd, Sofie komaan zeg, wat is dat met u, waar ben je mee bezig... Gow hé - op zijn West-Vlaams -  get your shit together... Maar ik kon me er fysiek niet tot aanzetten me te bewegen. En zo verliep ook donderdag. Ik voelde me dieper zakken en verstond niet wat er aan de gang was.

En toen kwam er de bewuste vrijdag - de dag dat ik niet snel zal vergeten -  waar ik opstond met hevige hoofdpijn. Ik heb zelden hoofdpijn, meestal door een glas teveel te drinken de dag ervoor. Ik nam een neurofen (wat altijd helpt bij mij) en zou me nog een uurtje in bed leggen tot de pijn over was. Drie uur later sleepte ik me uit bed, de hoofdpijn was nog erger dan ervoor. Ik wist niet goed wat er was. Ik belde een vriendin (apotheker) en vroeg wat ik kon doen. Slapen, dampen met eucalyptus en Niocitran. Dat zou mijn hoofdpijn van sinusitis wellicht verhelpen. Ik voelde me ongerust toen de hoofdpijn 's avonds nog niet weg was. Ik ging slapen en zei tegen mezelf MORGEN HEB IK GEEN PIJN MEER.

ZATERDAG 29 JULI

Ik sliep die nacht goed, maar werd om 6 uur door lawaai gewekt. Ik opende mijn ogen en BAM! Daar waren die scherpe messen weer die mijn slapen doormidden sneden. Zo voelde het immers aan.

Ik nam mijn iPhone en surfte het web af... DO NOT TRY THIS AT HOME! Volgens mijn eigen diagnose - dankzij het wereld wijde web - was ik kandidaat voor meningitis (hersenvliesontsteking). Ondertussen weet ik dat IK GEEN DIAGNOSESTELLER BEN en DAT HET WEB VOL MET TEGENSTRIJDIGE ZAKEN STAAT. Ik wist dat ervoor natuurlijk ook al... Maar de paniekaanval die ik op zaterdagmorgen ervoer, liet alle logische uitleg meevaren met de wind.

Ik belde mama op en zei dat ik naar SPOED wilde. Mijn fantastische huisarts was op vakantie en ik heb vertrouwensissues met dokters van wacht. Ik was nog nooit in spoed geweest, maar dat klonk op dat moment het beste in mijn hoofd.

06:30 SPOED

Ik werd na het omschrijven van mijn klachten meteen in een traumakamer gelegd. Drie verplegers rond me heen (bloed afnemen, temperatuur opnemen, hartslag checken, ...) Ik wist even niet wat er aan het gebeuren was, maar de pijn was ondraaglijk in mijn hoofd. Ik liet dus alles gebeuren en hoopte op snelle heling.

07:00 CATSCAN 1

Ik werd begeleid naar de CATSCAN - eerste ervaring. De scan verliep vlot en voor ik het wist was ik terug in traumakamer 517.

07:15 WACHTEN OP SPOEDDOKTER

09:00 BLIJVEN WACHTEN OP SPOEDDOKTER

09:25 SPOEDDOKTER

Na veel verpleging en assistenten van spoeddokters en consorten, kwam de spoeddokter me zelf het relaas geven. Catscan Ok, neuroloog onderweg... Ja inderdaad, dat was de enige info die ik op dat moment kreeg. Het was geen tumor, en het was geen meningitis. Twee hevige aandoeningen waren al uit de weg. Ik had op slag minder hoofdpijn - hoewel ik nog steeds niks tegen de pijn had gekregen.

09:30 WACHTEN OP NEUROLOOG

11:00 NEUROLOOG

Dokter Vanderdonckt, Neuroloog in AZ Groenighe. Aimabele, geleerde man. Hij wilde voor alle zekerheid nog enkele testen laten uitvoeren voor hij meer informatie kon geven.

11:15 EEG SCAN



12:05 CATSCAN 2 CONTRASTVLOEISTOF

Dat voelde maar raar aan... Je krijgt het plots heel warm in je aderen en je hebt het gevoel dat je blaas op springen staat. Gelukkig duurt dat niet erg lang.

12:35 PARACETAMOL EN BAXTER

Eindelijk de verlossing. Ik kreeg een pijnstiller...

12:40 WACHTEN OP UITSLAG CATSCANS

Wachten in een traumakamer is stresserend. Je ziet dokters en verpleging steeds aan je deur passeren en hoopt telkens dat ze hun pas vertragen en jouw kamer binnen komen...

14:30 UITSLAGEN DOOR NEUROLOOG

En toen kwam Dokter Vanderdonckt me het nieuws brengen. De scans toonden aan dat mijn hypofyse - deze klier regelt alle hormoonspiegels in je lichaam - groter was dan normaal. Ze vonden er ook een andere massa in genaamd een ademoon of goedaardig gezwel. Dit alles zou meer duidelijkheid tonen als ik nog een MRscan zou ondergaan. Ik voelde de moed zakken... Ik kreeg een zware huilbui in het ziekenhuisbed. Ik kende de MRscan van in programma's zoals ER en GA, dit verklaarde meestal niet veel goeds.

14:55 MRSCAN

Ik werd van de traumakamer helemaal naar de andere kant van het ziekenhuis gerold, richting de MRafdeling. Ik zie nog alle verschillende lampen en plafonds als ik mijn ogen sluit, ik zag het even allemaal niet meer zitten en de tranen stroomden over mijn kaken. Ik zag mijn jonge leven even helemaal aan me voorbij gaan.

Toen ik aankwam in de wachtzaal voor MR, lieten de - heel vriendelijke en bezorgde - verpleging me daar achter in een slaapzaal. De verpleging van MR zou me daar komen ophalen. Het leken wel uren, ik lag daar helemaal alleen en hoorde niks of niemand. Het was een zaterdag, dus die afdelingen lopen dan meestal leeg... Ik voelde me heel alleen en ongelooflijk triest. Ik had nooit gedacht dat als ik 's morgens binnenkwam in spoed dat de dag zo zou vorderen. Het was me allemaal teveel...

Eens ik naar de MRscan werd gevoerd, liet de verpleging me weten dat dit toestel nogal angstaanjagend was en heel veel lawaai maakt. De bedoeling was dat ik 20 minuten superstil bleef liggen. Ik ben normaal niet claustrofobisch maar eens ik in de buis lag, voelde ik de angst over mijn hele lijf. Dit is alles behalve fun. Twintig minuten lang probeerde ik me te focussen op rustig blijven, maar wie ooit onder zo een scan heeft gelegen zal wellicht weten dat dit door het geluid en de "knusse" omgeving bijna onmogelijk is. Zeker na de dag die ik tot dusver al had.

15:15 WACHTEN OP UITSLAG MRSCAN

Ik stortte in op de traumakamer... Huilbui na huilbui en ik kon amper zeggen waarom. Het was me allemaal teveel. De verpleging kwam me een Temesta - kalmeringsmiddel - geven zodat ik me "wat" kon ontspannen. Ik denk dat mama er ook wel één kon gebruiken, want die stond ook stijf van de stress.

15:45 UITSLAG DOOR NEUROLOOG

Dokter Vanderdonckt kwam de kamer terug binnen. Daar waren de uitslagen dan... De hypofyse was inderdaad zoals ze op de CATSCAN zagen groter dan normaal en in het ademoon waren hele kleine spikkeltjes. Dit kon duiden op een bloeding die de hevige hoofdpijn als gevolg had. De dokter beval me in het ziekenhuis te blijven voor observatie.

Ik zakte weer in elkaar en begon weer te huilen. Man wat was dat toch met mij. Ik ben helemaal geen huiler, maar ik kon de poorten blijkbaar niet sluiten. De dokter zei dat ik het kalmer aan moest doen en dat enkele dagen rust in het ziekenhuis me goed zouden doen. Deze bloeding zou namelijk veroorzaakt zijn door overmatige spanningen en stress.

Ik had een ticket voor Voltage festival (voor de dag erop) dit was sowieso een no go. Jeroen zou alleen moeten gaan, met wat vrienden natuurlijk...

16:20 AANKOMST OP DE KAMER

Daar lag ik dan... tegen mijn wil op een ziekenhuisbed. Mijn leven werd even uit mijn eigen controle gegeven. Ik kon bijna niets bepalen... Avondeten werd om 17:00 geserveerd en voor de rest mocht ik me alleen in een rolstoel verplaatsen. Ik moest rusten...

Ik kan je verzekeren, voor een bezige bij als mij is dit verschrikkelijk. Ik kwam zot van de vier muren rond mij. Gelukkig mocht ik tot 20:00 bezoek ontvangen wat mijn geest wat liet afdwalen van de dag. Jeroen kwam me na zijn werk meteen opzoeken en ik was zo blij zijn totje te zien. Mama week geen seconde van mijn zij en papa stond ook meteen na de winkel aan mijn bed. Ook Anneken - een van mama haar besties - zat al naast mij.



20:00 ROLSTOELACTION

Jeroen nam me mee voor een wandeling op de binnenkoer, dat was het verste dat ik kon gaan. Ik voelde me verschrikkelijk opgesloten en had het gevoel dat de muren van het ziekenhuis een gevang waren. Niet kunnen gaan of staan waar je wil... hatelijk.

21:00 TIJD VOOR RUST

Na het vertrek van my lovedones, was het tijd voor reflectie... Ik heb de eerste nacht in het ziekenhuis doorgebracht door alles voor de geest te halen van de afgelopen 24 uur. De verpleging verdient een dikke pluim, want die madammen werken slag om slinger! Daarnaast doen ze er alles aan om je verblijf zo goed mogelijk te maken. Ik weet die madammen te appreciëren!!

ZONDAG 30 JULI

Mama, papa en Jeroen stonden al snel aan mijn bed op zondag. Het was een dag van rust en bezoekjes krijgen. De dokter zou eens langskomen maar veel zou er niet veranderen op zondag. Ik moest maandag een nieuwe MRscan ondergaan om de hypofyse te heranalyseren.

Ik kreeg in de late namiddag Hydrocortisol toegediend omdat ik blijkbaar te weinig natuurlijke cortisone aanmaakte in mijn hypofyse. Die hebben we nodig voor onze bijnieren. De hoofdpijn was minder, maar nog steeds aanwezig. Ik kreeg permanent pijnstillers.

De dag verliep redelijk, ik kreeg leuke bezoekjes en heel veel smsjes en telefoons. Bedankt aan iedereen! Ik probeerde op iedereen te antwoorden, maar dat was niet altijd evident, jullie hadden immers zoveel vragen waar ik nog niet kon op antwoorden, vandaar ook deze blogpost. Zo hebben jullie alle informatie voor wie het wil weten.



MAANDAG 31 JULI

De dag van de MRscan en de verlossing van het ziekenhuis. Ik zou als alles meezit naar huis mogen gaan. Mama was om negen uur present en we zouden samen wachten op het eindrelaas van dokter Vanderdonckt. De minuten duurden uren... Het wachten op mijn ontslag kon niet snel genoeg gaan, ik wilde er weg. Ik zat al te lang gevangen tussen deze muren, ik wilde van mijn vakantie gaan genieten en mijn valies gaan pakken om vrijdag naar Barcelona te vliegen en alles achter mij te laten.

Dokter Vanderdonckt kwam me vertellen dat de MRscan niet kon doorgaan, ik voelde mijn handen trillen... Maar liet me weten dat ik na het bezoek van de Endocrinoloog - een endocrinoloog onderzoekt en begeleidt patienten met complexe hormoon aandoeningen en stofwisselingsziekten, zoals diabetes mellitus, schildklierafwijkingen, metabole botziekten, hypofyse en bijnierproblemen, groei en geslachtsklieraandoeningen, vetstofwisselings- en voedingsproblemen - naar huis zou mogen gaan. De MRscan hadden ze verzet naar vrijdag omdat er teveel patiënten voor me op de wachtrij stonden.



Vrijdag... de dag van ons vertrek naar Barcelona... Inderdaad, Barcelona was ook een no go... De tranen rolden weer over mijn kaken. Dit verhaaltje was nog niet gedaan...
Na lang wachten kwam de Endocrinoloog langs op de kamer. Ze kwam af met een resem aan onderzoeken die ik de komende week zou moeten ondergaan. Ik zou elke dag aanwezig moeten zijn in het AZ. Gezichtsveldtesten, andere oogtesten, bloedafnames, neurologische testen, mini scans... Het zou een leuke vakantieweek worden. Ik was wel erg opgelucht dat ik telkens naar huis mocht gaan en ik mijn eigen bed kon slapen. 

VRIJDAG 4 AUGUSTUS


De dag van de resultaten... Ik moest de hele dag in het AZ zijn om nog testen en een nieuwe MRSCAN te ondergaan... Die scan viel veel beter mee dan de eerste keer. Ik wist al wat ik moest verwachten en had mezelf voorgenomen rustig te blijven en in mijn hoofd te zeggen IK BEN GEZOND, IK BEN GEZOND, IK BEN GEZOND, ... Uiteindelijk mochten we om 16:00 uur binnen bij Dokter Vanderdonckt om de resultaten te bespreken. 


De MRSCAN was niet gewijzigd. Dit wil zeggen dat mijn hypofyse nog steeds even groot is. Dit is geen slecht nieuws... Zolang de hypofyse niet gegroeid is, is er geen reden tot paniek. Ik moet het VEEL rustiger aan doen van de neuroloog, want dit alles is door stress veroorzaakt. Ik blijf medicatie nemen tot eind augustus en onderga dan een nieuwe test om na te gaan dat mijn hypofyse terug zelf de hormonen aanmaakt die het zou moeten doen. Is dit zo, dan mag ik de medicatie laten vallen. 


Eind september onderga ik een nieuwe MRSCAN die dan zal uitmaken wat er echt met me aan de hand is (of is geweest). Voorlopig ga ik me daar niet in opjagen, ik moet me vooral leren ontspannen. En als alles meezit, mag ik in oktober terug vliegen en gaan we dan onze welverdiende vakantie in Barcelona doorbrengen.


De hoofdpijn is sinds enkele dagen helemaal weg. Dat is een hele grote opluchting. Ik kan terug vrij bewegen zonder pijn. Ik voel me veel beter en probeer alles wat kalmer aan te doen.


Ik weet het, het was een hele boterham, die blogpost. Maar ik wilde het van me af schrijven. Ik kreeg zoveel vragen en zoveel lieve berichten... Bij deze hebben jullie nu alle informatie die ik heb. 

De afgelopen week heb ik veel bijgeleerd. We zijn geen super(wo)man en we moeten dat ook niet zijn. We mogen best eens de was laten liggen, of nee zeggen tegen iets wat we niet willen/kunnen doen. We zijn hier niet voor een eeuwigheid op onze planeet, dus we maken er best een leuke tijd van. 


Ik leer beetje per beetje meer te ontspannen, leer praten over stressgevoelige zaken die constant in mijn hoofd dwalen, stop met competities te voeren tegen mezelf, ik ben wie ik ben... Geloof me, het is echt niet gemakkelijk, maar we komen er wel. 


Het advies dat ik wil meegeven aan jullie allemaal (of wie het lezen wil) geniet van je leven, doe wat je graag doet, zeg eens nee zelfs al is dat moeilijk, omring je door positieve mensen, en laat af en toe eens een traan. De opluchting die je daarvan krijgt is een openbaring. We moeten niet altijd sterk zijn, dat moet ik afleren. Ik mag gerust eens een zwakke kant laten zien. 

Om deze post af te sluiten zou ik jullie graag allemaal bedanken. Bedankt aan mijn gezin (mama, papa, bomma, Bruno, Jeroen en Charlotte), jullie hebben mij steeds opgemonterd. Bedankt aan mijn vrienden die op bezoek kwamen en die vele smsen stuurden. Vooral Emma, je hebt geen idee wat je voor me betekend hebt de afgelopen week. 


Ook bedankt aan de verpleging van de Neurologie, you women run the place!! Ook alle dokters, zoals mijn fantastische huisdokter Stefanie Vanderbauwhede - die haar hele vakantie in Italië non-stop met mij bezig was - en natuurlijk dokter Vanderdonckt, die me wellicht soms tegen de muur kon plakken ;) Jullie zijn fantastische mensen! Bedankt!


En mensen, besef dat stress een lelijk beestje is en je echt fysiek iets kan aandoen. Laat het los... 





























One Day In London #travel

Vorige week was het zover, mama en ik gingen een dagje naar Londen. Wie de link nog niet legde, Msaprilfish komt van mijn verjaardag: Juffrouw Aprilvis. Inderdaad ik ben jarig op 1 april, volgende week dus! :)

Als verjaardagscadeau kreeg ik van mama een dagje Londen met haar cadeau. We hebben niet vaak qualitytime met twee buiten de winkel dus zo een dagje weg, was meer dan welkom.


We namen de Eurostar van 07.36 uur in Rijsel en kwamen om 08.06 locale tijd aan in London St-Pancras. Na een ritje op de Piccadilly Line met de metro kwamen we rond half negen aan op Covent Garden. Het was er nog rustig en alle shops hadden nog gesloten deuren. Heerlijk zo een morgen in Londen. Bij het horen van onze rommelige magen, besloten we een fancy breakfast te verorberen in The Ivy Market Grill. 

We werden op onze wenken bediend, het personeel is very charming... Echte zilveren kannetjes, verfijnd Ivy porselein, scrambled eggs on toast... Exquisite!



Toen we de Ivy buitenstapten zagen we Madame Soleil hoog aan de hemel omringd door enkele sluierwolkjes. Het ideale weertje voor een ochtendwandeling langs de Thames. Het water glinsterde in de zon, en toen we aan Big Ben kwamen sloeg die net ten o'clock. Het imposante geluid van zijn grote klokken gaf me kippenvel. Tijd om de stad te gaan verkennen!

We wandelden Regent Street in, de mooie architectuur van de gebouwen die deze straat zo eigen maakt, is waarom ik Londen zo en topstad vind. Ik kan er uren wandelen en naar de gevels kijken. In Regent Street vind je Anthropologie. Een mustsee voor shoppinglovers! Deze prachtige winkel (die je ook in andere delen van de wereld vindt zoals in NY) geeft je een instant feelgood moment. Ik kan hier steeds terecht voor inspiratie en hun etalageskills zijn over the top!

Je vindt er fashion, homedecor, fragrances, shoes, stationery,... maar zo net dat tikkeltje specialer. Ik kan er blijven rondlopen. Zo was ik helemaal in de ban van de CHIN-CHIN! flessenopener. Het is zo een random object dat we nodig hebben, maar dan in een hip jasje gestoken. I adore it :)


Na Regent Street af te wandelen liepen we Soho binnen. Soho is de buurt waar je leuke restaurantjes en bars tegenkomt. We wilden persé gaan eten in Le Comptoir Libanais. Bij ons vorig bezoek aan Londen twee jaar terug waren de mannen net iets minder te vinden voor deze oriëntaalse keuken. Dus nu zouden we er lunchen. Het weer liet ons toe plaats te nemen op hun erg kleurrijke terras. Een fris glaasje Chardonnay, de sfeer zat goed.

Toen ons eten op de tafel kwam liep het water me in de mond. Niet alleen hun terras is kleurrijk, maar ook hun gerechten. En vol, van smaak... Alleen al kijken naar deze foto's geeft me terug honger.


Na het eten deden we nog een toerke in Soho en kwamen we op dit leuke plein terecht, Soho Square. Met de eerste lentezon en ja hoor 17°C zat het parkje vol. Elk bankje was bezet en enkelen lagen zelfs te genieten op de pelouze - het gras dus ;) We voelden ons heel even echte Londenaars... Heerlijk!


Om de trip af te ronden, liepen we Oxfortstreet af met als einddoel Selfridges. Deze high end departmentstore keten heeft zijn flagshipstore op Oxfortstreet. Het is de tweede grootste winkel van London na Harrods. Waar ik Harrods wat overroepen vind, kan ik in deze shop uren verslijten. Als je budget hebt dan is dit hier een paradijs. Maar wie het budget niet heeft, geef je ogen de kost, zo doe ik dat dan :)



Tijd om onze Eurostar terug te nemen naar Rijsel, maar om de dag af te sluiten besloten we in het station nog een lekker glaasje prosecco te drinken! Het was echt een dagje vakantie. Bedankt mama voor dit originele verjaardagscadeau. Wat een topdag!

Kortrijk - Where to shop and eat? #citytrip

Op de blog geef ik jullie maar al te graag tips mee van mijn citytrips. Vandaag leer ik jullie kennis maken met enkele hotspots in mijn eigen stad Kortrijk!

Kortrijk is een middelgrote stad die heel wat te bieden heeft, vandaag neem ik jullie mee bij enkele van mijn favoriete locals van hartje Kortrijk. We hebben leuke, onafhankelijke winkels waar de ondernemers jong en dynamisch zijn. En wat meer is, allen hebben ze hun passie en baten ze hun zaak vol enthousiasme uit!

Laat ik maar meteen beginnen, hier zijn mijn 10 mustsee shops & bars van Kortrijk!

Ensemble by Marie-Léonie en Maxine Stock. De twee zusjes startten hun eigen winkel zo'n anderhalf jaar geleden. Marie-Léonie ontwerpt al jaren haar eigen kledingcollectie (dames en kids). Maxine creëerde samen met haar zus enkele jaren geleden de ondertussen welbekende Fashionable&Lovable Sweaters. Een eigen winkel oprichten was een droom die uitkwam. De winkel heeft ondertussen een uitgebreid assortiment aan leuke lifestyle en interieurspullen samen met de kledinglijnen.

Ensemble - Grijze Zusterstraat 1a - Kortrijk - www.ensemble-shop.be

Sofie en Shaun van Spoon vierden onlangs hun tweejarig bestaan. De back-to-basic soepbar biedt elke dag 3 verse soepen aan samen met een reeks lekkere speltboterhammen met beleg naar keuze. Balletjes, kaas, room, peterselie, you name it, je kan de soep helemaal op jouw maat stylen. Ze hebben ook elke dag minimum één vegan soep! In de zomer vind je er het kleurrijkste terrasje van Kortrijk op één van de gezelligste pleintjes. Er is dan ook keuze uit twee lekkere salades! In de winter kan je lekker knus in hun mega gezellige kelderverdieping plaatsnemen.

Spoon - Jozef Vandaleplein 8 - Kortrijk - www.spoonsoups.be

Nu we op het gezelligste plein van Kortrijk zijn, ga ik mijn eigen zaak Byttebier, die ik uitbaat met mijn ouders Lieve en Koen niet overslaan. Ik ben reeds de vierde generatie die deze business mag verderzetten. Door de jaren heen zijn we geëvolueerd van porseleinwinkel tot conceptstore. Je kan er hippe lifestylespullen, kookgerij, workspace tools of geschenken voor jong en oud vinden. Daarnaast gaan we dit najaar nog leukere plannen hebben met onze winkel, maar meer daarover later! Ik hou jullie alvast op de hoogte van ons nieuwe project in de nabije toekomst :)

Byttebier - Jozef Vandaleplein 7a - Kortrijk - www.byttebier.com

Tijd voor een lekkere koffie? Ik denk het ook! Viva Sara Kaffee - geen onbekende onder de koffieliefhebbers - serveert verschillende soorten koffie's en thee's die door echte barrasta's worden geprepareerd. De broers Bart en Peter zijn echte kenners in de koffiewereld en deze hotspot is een aanwinst voor onze stad. Je kan er niet alleen genieten van je favoriete koffie, maar ook een lekkere lunch meepikken of een zakje vers gemalen boontjes uit hun koffieshop!

Viva Sara Kaffee - Grote Markt 32 - Kortrijk - www.vivasara.be

Want some new kicks? Geoffrey van Numnut staat je al op te wachten! Met zijn hippe collecties en limited editions van verschillende merken zoals Adidas, Puma, Diadora, Asics, Stüssy,... geeft hij zijn winkel kleur en karakter. Ook Chubby, mijn favoriete hond is steeds gretig om je te begroeten. Mannen vinden er ook al een collectie streetwear maar vrouwen, niet getreurd, dit najaar zullen ook wij hier ons ding vinden in zijn streetwearkledij! 

Numnut - Wijngaardstraat 4 - Kortrijk - www.numnut.be

Frisse pint aan den toog of een terrasje doen? Op de vlasmarkt vlakbij Numnut heb je De Gouden Aap. Hier staat barman Shaun (van de soepbar Spoon) vanaf 16.00 klaar om je van je dorst te lessen. Heb je zin in wat fijne beats, blijf dan gerust wat langer plakken in het weekend en wie weet mag je je dansschoenen aantrekken!

De Gouden Aap - Doorniksestraat 53 - Kortrijk - www.goudenaap.be


Bruno van vinylbar Kortom is een recente nieuwkomer. Hij opende zijn vinylstore eind vorig jaar met een BANG. Je vindt er zowel nieuwe als oude vinyl en kan er aan de bar ondertussen een drankje bij nuttigen. Je kan er ook locale hedendaagse kunst aanschaffen van zowel Bruno als andere jonge ontwerpers!

Kortom - Overbekeplein 6 - Kortrijk - www.facebook.com/kortomvinyl/


Oats&Heremiet opende in het najaar van 2016 zijn deuren. De twee vriendinnen Sté en Chloé combineerden hun passie onder één dak. Sté laat je alle hippe vintagekleren zien terwijl Chloé een gezonde bite voor je klaarmaakt! Dit jong en dynamisch duo is een schot in de roos voor Kortrijk!

Oats&Heremiet - Sint-Janslaan 5 - Kortrijk - www.facebook.com/OATSandHEREMIET/


Ludivine van La Cool & Chic serveert je wekelijks de nieuwe trends. Haar inspirerende etalages sleuren je de winkel binnen. De prijskaartjes zullen je ook aangenaam verrassen. Elke week nieuwe items, dat is toch te mooi voor woorden! Wil je spot on  zijn met je wardrobe, dan is deze shop niet te missen in Kortrijk!

La Cool & Chic - Voorstraat 13 - Kortrijk - www.facebook.com/Lacooletchiccourtrai/


Afsluiten doe ik maar al te graag met deze topper. Boekenhuis Theoria van Annemie en Pascal is een vaste waarde in Kortrijk. Ze verhuisden recent naar een nieuwe-oh-zo-spectaculaire locatie en maakten van een boekenwinkel een boekenparadijs. Je vindt er een ongelooflijk assortiment van bekende en minder bekende titels. Daarnaast heeft dit kleine paleis heeft ook een bar met tal van zitplaatsen doorheen de hele winkel. Op de eerste verdieping vind je een grote ruimte voor co-working en een workshopkeuken voor hun kookevenementen. Topadresje in Kortrijk!

Theoria - Casinoplein 10 - Kortrijk - www.theoria.be

Wat ben ik fier op mijn stad! Ze bruist van de locale ondernemers die hun passie met hart en ziel volgen. Ben je niet van onze streek, zak eens een dagje af en kom ons begroeten. We staan klaar met de glimlach en de service om jullie een verrassende shoppingdag te bezorgen!  Ben je wel van de streek en ken je ons al, het is altijd aangenaam jullie terug te zien!

Tot binnenkort?

What's in my fridge #Lowcarb

Voor wie nieuw is op de blog... Hello! Leuk dat je langskomt. Ik schreef enkele jaren geleden al enkele blogposts over my weightloss story met de Low Carb Lifestyle. Die kan je hier lezen, ook maakte ik reeds een uitgebreide video met het hele verhaal op Youtube. 

Trouwe lezers weten het al, ik ben echt fan van de LCLS (Low Carb Life Style). En na de drukke feestdagen van december, besloot ik weer helemaal LC te gaan. Ik was enkele kilo's bijgekomen wegens weinig tijd om te sporten en ja, laten we eerlijk zijn, eens goed te genieten van al dat (ongezond) lekkers.

Ik wilde de draad meteen opnemen na de festiviteiten maar begon pas rond 10 januari definitief. Ik had toen eindelijk de tijd om eens fatsoenlijk boodschappen te doen en te mealplannen.

Vandaag deel ik met jullie wat in er de koelkast zit van een Low Carber. In een volgende LC blogpost zal ik jullie rondleiden in mijn mealplanning. Sinds ik aan mealplanning doe maak ik zelden de verkeerde keuze bij mijn lunch of dinnerkeuze.



Laat ik maar meteen met de koelkastdeur in huis vallen... Mijn kleine koelkast is redelijk goed gevuld. Ik deed vorige week boodschappen met een LC boodschappenlijstje en zorgde dat ik de komende weken enkel verse groentjes in huis moet halen!

Wat vind je nu in mijn koelkast:


  • ZUIVEL: mascarpone, eieren, griekse yoghurt, tzatziki, kaas, mayon(n)aise, ...
    Zuivel is een belangrijke bron van natuurlijke eiwitten, vitaminen, kalium, calcium, forfor en zink. Deze hebben we nodig om stevige botten en spieren te kweken, geeft je energie en goed voor sterke tanden!
  • VLEES/VIS: rundsvlees, gerookte zalm, kalkoen, krabsla, tonijnsla, ...
    Vlees- en vissoorten zijn ook een bron van eiwitten, vetten, mineralen, vitaminen, ijzer en zink. Ze zorgen voor energie, stevige spieren en een goeie weerstand.

  • GROENTEN/FRUIT: peulvruchten, broccoli, pijpajuin, wortelen (met mate), appels (met mate), limoen, zoete aardappelen (met mate)...
    Groenten en fruit zitten vol vitaminen. Het is wel belangrijk dat je weet dat groene groenten zoals boontjes, broccoli e.d. beter zijn en minder koolhydraten en méér vezels bevatten dan wortelen, appels en zoete aardappelen. Dus meer groen op je bord = beter resultaat. Zoete aardappelen zijn een ideaal substituut voor gewone aardappelen (ze bevatten een stuk minder koolhydraten), maar je moet hier ook niet in overdrijven. Hetzelfde met wortelen en appels, zie deze als een "treat" want die bevatten wel wat suikers. Onthou goed dat als je fruit of groenten in een blender steekt, je hun vezels stuk maakt waardoor die niet worden opgenomen door het lichaam. Je bent dus beter met een appel uit het vuistje te eten dan die in stukken hakken in een smoothie. 




We zijn er nog niet hoor, deze kleine koelkast is erg goed gevuld...

  • NOG MEER ZUIVEL: volle room, volle melk, vloeibare boter, smeerboter, ...Deze behoren tot de categorie zuivel, maar zitten vol met vetten. Schrik hier niet, vetten zijn juist wat we moeten eten ter vervanging van koolhydraten. Vele mensen denken nog steeds dat vetten de dikmakers zijn, maar het zijn de koolhydraten. Indien je hier nog geen kaas (haha) van gegeten hebt, lees zeker mijn weightloss story blogpost, het zal je veel duidelijkheid scheppen!! Vetten gaan onze energiemotor doen draaien, samen met eiwitten.
  • COLD CUTS/APERO: ansjovis, salami, bacon, noten, ...
    Volgens mijn mama Lieve - foodblogger van Rue de Surène - bewaar je je noten het best in de koelkast, anders worden deze ranzig van hun vetten. Het is maar een tip ;)
    Je mag dan geen suiker eten, als je zin hebt in een snack kan je wel naar hartige stukjes salami, nootjes, etc grijpen! En wie lust nu geen spek met eieren als ontbijt! YUM :)

  • SUIKERARME STUFF: grenadine zonder suiker, confituur met weinig suiker, ...
    Ik ben geen fan van lightproducten maar soms heb je toch een kleine zin in "suiker". Daarvoor heb ik suikerarme confituur die ik met mate gebruik en Tésaire 0% suiker want water is soms zo saai... Denk hier gewoon, alleen als ik het echt nodig heb, want die lage suikergehaltes geven je soms zin in echte suiker, opletten dus.



En het beste hou ik voor het laatste, de diepvries. Je ziet hij is niet gevuld met ijsjes en pizza...

  • VLEES/VIS: rundvlees, burgers, kippenfilets, kabeljauw, zalm, ...
    Alles wat je maar kan inbeelden van vlees, gevogelte en vis dat je kan invriezen. Ik heb alles vacuüm gezogen met mijn supermachine en verpakt per stuk. Zo kan ik 's morgens kiezen wat ik 's avonds ga eten en laten ontdooien. Heel gemakkelijk dat vacuum verpakken en vooral plaats besparend in zo'n mini diepvries. Deze diepvries was vorige week voor 22 maaltijden gevuld aan vleesjes en visjes. Ondertussen heb ik wat gegeten ;)
  • DIEPVRIESGROENTEN EN FRUIT: spinazie in de room, broccoli in de room, bosbessen, rode vruchten, te rijpe bananen uit je fruitschaal, ...
    Ik verkies steeds verse groeten die ik ga bijhalen in de kleine Delhaize in stad, maar spinazie en dergelijke kan je soms beter deepfrost kopen. Het is supergemakkelijk en doseerbaar zonder weggooien achteraf.
    Diepvriesvruchten gebruik ik voor een smoothie voor ik ga sporten. Hier gaan de vezels wel verloren maar de koolhydraten (die beperkt zijn) geven me wel een energiestoot als ik 10K ga lopen. 

Je ziet, je mag best veel lekkers eten als je aan LCLS doet. Eens je een goede boodschappenlijst hebt en één keer per maand GOED boodschappen doet, dan heb je geen zorgen meer aan je hoofd. Buiten wat verse groentjes zijn er ook geen grote kosten voor de rest van de maand. Het is allemaal hoe je het doet hé :)

Ik maak volgende week tijd om eens een fatsoenlijke lowcarb boodschappenlijst te maken die ik zal posten op de blog, zo kan je leven nog gemakkelijker worden... En het mijne ook, want zo'n lijstje zou me in het begin van de maand tijd besparen.


Wil je echt snel centimeters verliezen, combineer dan sport met de LCLS en je zal zien, het vet smelt weg. Ik startte nu 3 weken geleden en mijn taille is 6 cm smaller! Op mijn buik verloor ik al 4 cm. Ook genoeg water/groene thee drinken zal je vlugge resultaten tonen! Het gaat snel als je er je tanden inzet en vergeet niet, het duurt amper 20 dagen om een gewoonte aan te leren, dat is minder lang dan de maand februari! Komaan, op wat wacht je? 

Bevalt deze blogpost jullie? Laat het me zeker weten, dan doe ik What's in my pantry #lowcarb met andere woorden, welke droge voeding is een must voor een Low Carber in de volgende weken!





Trend Alert: How to start a Bullet Journal? #trend

Twee weken terug postte ik enkele Bullet Journal foto's op mijn Instagram en Facebookpage. Sindsdien krijg ik heel vaak de vraag, WTF is a Bullet Journal?!

Vandaag leg ik jullie - in mijn woorden - uit wat je moet verstaan onder Bujo (kort voor Bullet Journal). Het is eigenlijk super easy to do, maar a pain in the **s om uit te leggen, laat ik het vooral proberen...


  1. What?

    Een bujo is een methode van loggen - of dagboek bijhouden - én notities maken, met bullet points als basis structuur. Je kan het zien als een DIY planner afgestemd op jouw leven. Je kan het zo origineel of simpel, creatief of basic houden als je zelf wil. Het is een notitieboek waar je zelf een agenda én collecties in maakt... Maar meer hierover straks.


  2. Why?

    We leven in een wereld vol applicaties op onze smartphones waar we bijna alles digitaal bijhouden. Is het jezelf al opgevallen dat je een soort van uitstelgedrag vertoont omdat je 27 apps hebt die alles bijhouden (agenda, to-do's, herinneringen, boodschappenlijstjes, movies to watch, music to download, kledingmaten van bepaalde merken, sporttracker, ...)

    Vaak vertonen we procrastination - of uitstelgedrag - omdat onze geest geen compleet overzicht heeft van al deze app's. Ben jezelf geen digitaal persoon, dan kan deze bujo manier je ook een beter overzicht geven. Denk maar aan de talrijke post-it's die rondom je huis of workspace slingeren. Sommige worden vergeten of verloren gelegd...

    Een bujo is één notitieboek dat jij helemaal op jouw maat in elkaar steekt en waar je alles in één kan bijhouden en raadplegen. Het is de ondertussen erg bekende Ryder Caroll die het concept bedacht.
  3. Who?

    Een bujo is aan te raden aan mensen die:
    • houden van honderden to do lijstjes maken
    • houden van analoge lijstjes
    • houden van goal setting
    • houden van habit trackers (sport, water, ...)
    • houden van stationery, washitape, doodeling, ...
    • houden van planners en agenda's
    • houden van een georganiseerd leven
    • steeds ideeën of afspraken vergeten (echt iets voor mij dus)
    • houden van schrijven met verschillende soorten pennen, stiftjes, ...


Hoe start je nu met zo'n bujo? Hieronder geef ik je de basis mee en wat inspiratie voor je collecties.


BASICS (termen en wat ze willen zeggen)

  • Index: dit is de inhoudsopgave en vind je steeds voortaan in een bujo. Je maakt je index zelf en kan die updaten naar gelang je bujo vorm krijgt. Hierdoor weet je steeds waar je wat kan terug vinden in een bujo. Het is dus belangrijk als je een notitieboek hebt ZONDER paginanummering, dat je zelf elke pagina gaat nummeren.
  • Keys: ook icons of rappid logging genoemd. Dit zijn kleine symbolen die de aard van je taak of event weergeven. Ook hier heb je de status van je taken zoals: in-progress, cancelled of delayed/migrate. Hier kom ik straks nog even op terug.
  • Future log: ook year-at-a-glace genoemd in de bujo wereld. Dit jaaroverzicht geeft je de mogelijkheid events, goals of langetermijnplanning te doen zonder erg in detail te gaan.
  • Monthly log: dit is een maandoverzicht waar je meer in detail bepaalde taken of events gaat uitschrijven.
  • Weekly log/daily log: je kan beide doen, maar dit is zeker niet noodzakelijk. Ik kies eerder voor weekly omdat ik niet elke dag een hoop aan afspraken of taken heb. Mijn bujo is voor privaat gebruik en de afspraken van mijn werk vermeld ik hier voorbeeld niet in, tenzij ze echt belangrijk zijn voor privedoeleinden.



Vergeet niet, het is jouw bujo, jij kan die aanpassen op jouw leven. Je vindt hopen inspiratie op Pinterest en Instagram. Zo heb je een beetje een idee hoe je het wil aanpakken. Ik creëerde ondertussen een bujoboard op mijn Pinterest. Neem gerust eens een kijkje!

COLLECTIONS (wat en waarom)

Dit vind ik een van de leukste dingen aan een bujo. Je kan om het even waar in je bujo een collectie beginnen. Maar wat is het nu juist. Een collectie kan vanalles zijn dat voor jou belangrijk is. Zoals books to read, movies to watch, music to download euh... buy from iTunes :), maar ook een doodle a day, weightgoal, places to go, restaurants to try, bucketlist, ... 

Je snapt het, hier gaat het vooral om wat jou bezighoudt en belangrijk is voor jou. De lijstjesmakers onder ons zullen hier héél hun ding in vinden. 


Mijn eerste collectie in mijn bujo is Measures & Conversions. Ik bekijk zoveel Amerikaanse en Engelse YouTube video's en als de persoon in kwestie dan iets uitlegt met maten of gewichten, dan grijp ik steeds naar google om dit om te zetten naar ons metriek stelsel. Erg vervelend. Ik maakte deze tabellen zodat ik met een blik kan weten over hoeveel of hoelang het gaat.

Ook hier hopen inspiratie op het web! Je kan ook bij je maandelijkse of wekelijkse log kleine collecties toevoegen zoals een watertracker, sporttracker, budgettracker, ... Deze noemen dan habittrackers. Kan soms erg confronterend zijn maar wel handig! :) Mijn water intake is goed gestegen sinds ik die bijhoud in mijn bujo.

SUPPLIES (the basics vs. the best)

  • Notebook: eigenlijk kan je om het even welk notitieboekje gebruiken. Beste formaat is A5. Ik begon in een Moleskine met vakjes van 0,5 cm. Na wat research kwam ik te weten dat een bujo feitelijk bullets of dots nodig heeft als je het écht wil doen zoals Ryder Carroll. De Dotted Leuchtturm1917 notebooks zijn het populairst. Je kan die trouwens binnen een week in onze winkel Byttebier kopen. Maar weet je nog niet of bujo'en je ding is en wil je het eerst eens uittesten, dan kan je dat echt met eender welk notitieboekje.
  • Meetlat: ik gebruik zelf een klein meetlatje dat ik kan uitklappen tot 30 cm. Maar ook hier, elk zijn voorkeur.
  • Potloden en een gom: soms wil je eerst eens iets testen - zeker met doodlen of handlettering voor je het in inkt neerpent.
  • Zwart stiftje: ik begon met een stabilostiftje dat thuis rondslingerde. Ook hier na wat research kwam ik te weten dat de stiftjes Faber-Castell erg goed zijn voor bujo'en. Ze geven niet door op je volgende pagina en ze geven geen vegen weer als je je latje weg schuift. Ze bestaan ook in verschillende diktes. Heel leuk als je wat creatief wil zijn.
  • Brushpens: dit is optioneel. Heb je graag wat kleur in je bujo, dan zijn deze wel een aanrader. Ik kocht er een set in Schleipper - art supply store - van Ecoline. Ze bestaan in heel veel kleuren en geven ook niet door op de volgende pagina. Maar gewone stiften of fluorstiften kunnen je ook al een goed resultaat geven. Je ziet, het is geen dure hobby en de meeste items heb je al in huis. 

leuke stationery van Bloomingville, House Doctor en Monograph te krijgen bij Byttebier


KEYS (wat en hoe gebruiken)

Zoals ik hierboven al aanhaalde zou ik het nog even over de keys en hun status hebben. Een key of icon zorgt dus voor rappid logging. Dit kleine symbool zegt wat het juist is. Je maakt een soort legende aan in het begin van je bujo - net voor of net na je index - met de uitleg wat je key wil zeggen. 



Ik maak een kolom met icons die voor mij duidelijk zijn en een kolom met de status ervan. De status gaat dan meestal over een task. Ik vond mijn inspiratie op pinterest. Ryder Carroll is nogal basic in zijn keys. Nu elk zijn ding...

Wat vooral belangrijk is, in de kolom van de status, is delayed of migrate. Migrate wil zeggen dat je een taak niet hebt uitgevoerd maar "verzet" of migreert naar een andere data. De bedoeling is zodra je het migrate symbool aanduidt in je bujo, je meteen de niet uitgevoerde taak op een nieuwe datum in de toekomst zet. Hier zou je minder uitstel gedrag van krijgen zegt Ryder. Hij beweert dat als je een taak tot 3 maal migreert, je brein de taak zo snel mogelijk zal willen doen (heeft iets met schuldgevoel te maken denk ik) of je de taak cancelled omdat je beseft, na ze zoveel malen uit te stellen, het je tijd niet waard is of onbelangrijk is geworden. Dit zou dus productief werken en je zou op deze manier meer in minder tijd afwerken. 


Ikzelf zit nog maar aan mijn tweede week bujo'en. Ik vind het een heel ontspannende manier om te plannen en ondertussen creatief bezig te zijn. Ik hou mijn afspraken en workout planning beter bij en voel me op het eind van de dag minder gestresseerd omdat ik precies weet met één blik op mijn bujo, hoe de week eruit ziet en wat haalbaar is en wat niet.

Ik had al hier én daar al van bujo gehoord, vooral in de YouTube wereld dan. Maar het was Quentin  - barrista in Viva Sara - die me eens de simpele rundown van bujo'en gaf toen hij me zag kladden in een notitieboekje tijdens een koffiebezoek.

Heb je vragen over Bujo? Laat gerust een comment achter of stuur me een mailtje. Ik probeer je dan zo goed mogelijk verder te helpen.


My highlights of 2016 - Personal

Eerst en vooral wens ik jullie, lieve lezers, een Happy New Year. Dat 2017 (nog) beter mag zijn en dat je je persoonlijke doelen voorop kan stellen. Ook wens ik jullie allen - zoals het hoort - een goeie gezondheid, want laten we eerlijk zijn, dat is het belangrijkste van al...

Nu ik na de decembergekte in onze winkel enkele dagen terug op mijn positieven ben aan het komen, heb ik even een reflectie gemaakt van 2016. Het was een boeiend jaar met vele leuke momenten...

TRAVEL

Ik besloot in 2016 wat meer van de wereld te zien. Er stonden 5 trips op mijn travel-to-do. Amsterdam, Kopenhagen, New York, Barcelona en Ibiza. De vijf steden zijn zo verschillend van elkaar maar hebben - buiten Ibiza dan - mijn hart veroverd.


Mijn hoogtepunt was toch wel New York... Na jarenlang SATC-fan te zijn, kon ik eindelijk eens in de city that never sleeps vertoeven. Ook Amsterdam heeft veel troeven en is zo dichtbij. Ik was er het afgelopen weekend nog eens op bezoek om het jaar in travelstyle in te zetten. Tja Barcelona zit al lang in mijn hart... Ik voel me er thuis en zou er zeker kunnen wonen. Kopenhagen was nieuw voor me en mag me de komende jaren nog eens verwachten!

Welke steden zijn de moeite om in 2017 te bezoeken? Hebben jullie tips? Je mag die altijd doorspelen onder deze blog of via mail!

PEOPLE

Vrienden en familie, ze liggen me nauw aan het hart. Ze zijn er voor de leuke en minder leuke momenten, maar ik kan er altijd op rekenen. Ik leerde dit jaar enkele beter kennen en "oude" vrienden nog meer koesteren. You guys made my 2016! 


ERNEST

Love of my life. Look at this little one! Ernest is ondertussen 2,5 jaar en begint me meer en meer te herkennen. Hij noemt me nu ook al bij mijn voornaam en dat gevoel is onbeschrijfelijk. De communicatie tussen Ernest en mij verloopt zoveel vlotter en hij vraagt meer en meer mijn aandacht. Ik heb het gevoel dat ik in zijn leven een plaatsje heb gekregen en daar gaat mijn hart sneller van slaan. Ernest krijgt er dit jaar een broertje of zusje bij, maar hij zal mijn oogappel blijven. Ik ben niet voor niks zijn Suikertante, toch?

Wat waren jullie hoogtepunten van 2016?